อาหารการกินที่นี่อุดมสมบูรณ์ ราคาแพงหากต้องซื้อ แต่ด้วยบุญบารมีของพระจึงมีเจ้าภาพถวายภัตตาหารเป็นประจำ เริ่มแรกได้แก่คุณกบ รัตนาวดี กับคุณชาญณรงค์ เขาเป็นพ่อครัวร้านอาหารไทยที่ Al Ghubrah เมนูพิเศษคือ ผัดไทย ผัดกระเพรา เจ้าภาพทำอาหารไว้ให้เราขับรถไปรับอาหารมาก็สะดวกดี หากวันใดไม่มีเจ้าภาพ ก็ไปซื้อกับข้าวที่ Lulu Hypermarket เป็นศูนย์รวมสินค้าเกือบทุกอย่างรวมทั้งอาหาร เนื้อและผักทั้งสดและแช่แข็ง ที่มากมาย คือไก่ประชาชนเขากินไก่กันมากจริง ๆ บางวันมีไก่งวงด้วย เนื้อวัวจากนิวซีแลนด์ ราคาไม่แพงมาก มีเนื้อแกะ Lamp เนื้อแกะแก่เขาจะเรียกว่าMutton เคยได้ยินประโยคที่เขาใช้เรียกคนแก่ที่ไม่ยอมแก่พยายามทำตัวให้เป็นสาวว่า "Mutton พยายามเป็น Lamp" ฟังเป็นตลกร้ายหน่อย ๆ เหมือนกัน เนื้อทั้งสองประเภทนี้ไม่เคยซื้อมาทำอาหารถวายพระ สาเหตุเพราะเคยกิน Lamp Steak สมัยไป Australia แล้วพบว่ากลิ่นเฉพาะตัวเขาเกินรับได้ จึงไม่สรรหามากินอีกเลย ส่วนหนึ่งก็คือทำไม่เป็นนั่นเอง
เมื่อไปดูในส่วนของอาหารทะเลบ้าง ปลาทะเลของเขาหน้าตาแปลกกว่าบ้านเรา ตัวใหญ่ หน้าตาดุ ๆ เหมือนผู้ร้ายจนไม่กล้าซื้อมาทำอาหาร บางตัวก็สวยจนน่าสงสาร เช่น ปลา dolly ที่แสดงเป็นเพื่อนของพ่อ Nemo ในการ์ตูนเรื่อง Finding Nemo สวยก็ไม่กิน น่ากลัวก็ไม่กิน ไอ้ที่กล้ากินนะ หน้าตาเหมือนปลาทูแต่ตัวโต เขาเรียกปลา Maccarell เอามานึ้งเป็นปลาทู ทอดทำน้ำพริกปลาทูได้ อร่อยดีเหมือนกัน ถ้าไม่ต้องดูหน้าดูตาให้เกิดสังเวชก็ซื้อปลาแช่แข็ง ซึ่งมีอยู่มากมาย
เมื่อมาดูแผงขายผักของเขาก็เร้าใจดี มีผักไทย ๆ ที่เขาปลูกได้ดีคือสะระแหน่ ผักชีไร้ราก ต้นหอม ใบแมงรัก เขาขายเป็น Herb&leave ส่วนกระเพรากับโหระพานี่เขาไม่เอามาขายเป็นผักสด แต่เขาปลูกเป็นไม้ประดับโดยเฉพาะโหระพาทนร้อนได้ดีใบเขียวออกดอกเป็นพุ่มสีม่วงสวย สำหรับผักบุ้ง เห็นเมื่อไหร่เป็นต้องซื้อเพราะนาน ๆ จะมีมาทีและก็มาแบบยอดสั้น ๆ อาศัยเอามาผัดผักบุ้งถวายให้ฉันกับข้าวต้มตอนเช้าได้บรรยากาศอาหารไทย ผักที่เขาปลูกขายราคาถูกก็มีแตงกวา แครอท มะเขือเทศ เห็ด ส่วนผักต่างประเทศจำพวกกลำ่ปลี มะเขือ มะนาว นำเข้าจากจากอินเดียบ้าง ปากีสถานบ้าง อิหร่านบ้าง พวกนี้ราคาไม่แพงมากนัก จะแพงก็ผักจากไทย เช่นมะละกอ ตะไคร้ ใบมะกรูด ถั่วฝักยาว คะน้า พริกชี้หนู และผลไม้ไทยนี่แหละแพงจนไม่กล้าซื้อ แถมยังขาดความสวยงามไม่น่ากินเอาเลย น่าอายผลไม้ไทยของเราจริง ๆ
ส่วนข้าวสารมีข้าวหอมมะลิจากไทยขายในราคาพอซื้อได้ มีข้าวเหนียว น้ำปลา ซอสปรุงรส น้ำมันหอย มีทุกอย่างยกเว้นเต้าเจี้ยว พวกอาหารกระป๋องที่ทำให้หายคิดถึงอาหารไทยก็มีกะทิ หน่อไม้ในน้ำย่านาง ข้าวโพด ซึ่งของเหล่านี้มีขายที่ร้าน Al Fair
ท่านที่คิดจะมารับบุญที่โอมานนี้ก็ไม่ต้องกลัวจะไม่มีอาหารไทยรับประทาน เพราะมีอย่างมากมายหลายชนิด อุดมสมบูรณ์ ขอเพียงมีเงินซื้อและมีเวลาทำอาหารไทยเอง ก็แซบถูกใจแล้ว
เมื่อไปดูในส่วนของอาหารทะเลบ้าง ปลาทะเลของเขาหน้าตาแปลกกว่าบ้านเรา ตัวใหญ่ หน้าตาดุ ๆ เหมือนผู้ร้ายจนไม่กล้าซื้อมาทำอาหาร บางตัวก็สวยจนน่าสงสาร เช่น ปลา dolly ที่แสดงเป็นเพื่อนของพ่อ Nemo ในการ์ตูนเรื่อง Finding Nemo สวยก็ไม่กิน น่ากลัวก็ไม่กิน ไอ้ที่กล้ากินนะ หน้าตาเหมือนปลาทูแต่ตัวโต เขาเรียกปลา Maccarell เอามานึ้งเป็นปลาทู ทอดทำน้ำพริกปลาทูได้ อร่อยดีเหมือนกัน ถ้าไม่ต้องดูหน้าดูตาให้เกิดสังเวชก็ซื้อปลาแช่แข็ง ซึ่งมีอยู่มากมาย
เมื่อมาดูแผงขายผักของเขาก็เร้าใจดี มีผักไทย ๆ ที่เขาปลูกได้ดีคือสะระแหน่ ผักชีไร้ราก ต้นหอม ใบแมงรัก เขาขายเป็น Herb&leave ส่วนกระเพรากับโหระพานี่เขาไม่เอามาขายเป็นผักสด แต่เขาปลูกเป็นไม้ประดับโดยเฉพาะโหระพาทนร้อนได้ดีใบเขียวออกดอกเป็นพุ่มสีม่วงสวย สำหรับผักบุ้ง เห็นเมื่อไหร่เป็นต้องซื้อเพราะนาน ๆ จะมีมาทีและก็มาแบบยอดสั้น ๆ อาศัยเอามาผัดผักบุ้งถวายให้ฉันกับข้าวต้มตอนเช้าได้บรรยากาศอาหารไทย ผักที่เขาปลูกขายราคาถูกก็มีแตงกวา แครอท มะเขือเทศ เห็ด ส่วนผักต่างประเทศจำพวกกลำ่ปลี มะเขือ มะนาว นำเข้าจากจากอินเดียบ้าง ปากีสถานบ้าง อิหร่านบ้าง พวกนี้ราคาไม่แพงมากนัก จะแพงก็ผักจากไทย เช่นมะละกอ ตะไคร้ ใบมะกรูด ถั่วฝักยาว คะน้า พริกชี้หนู และผลไม้ไทยนี่แหละแพงจนไม่กล้าซื้อ แถมยังขาดความสวยงามไม่น่ากินเอาเลย น่าอายผลไม้ไทยของเราจริง ๆ
ส่วนข้าวสารมีข้าวหอมมะลิจากไทยขายในราคาพอซื้อได้ มีข้าวเหนียว น้ำปลา ซอสปรุงรส น้ำมันหอย มีทุกอย่างยกเว้นเต้าเจี้ยว พวกอาหารกระป๋องที่ทำให้หายคิดถึงอาหารไทยก็มีกะทิ หน่อไม้ในน้ำย่านาง ข้าวโพด ซึ่งของเหล่านี้มีขายที่ร้าน Al Fair
ท่านที่คิดจะมารับบุญที่โอมานนี้ก็ไม่ต้องกลัวจะไม่มีอาหารไทยรับประทาน เพราะมีอย่างมากมายหลายชนิด อุดมสมบูรณ์ ขอเพียงมีเงินซื้อและมีเวลาทำอาหารไทยเอง ก็แซบถูกใจแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น