วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

สวดพระอภิธรรม 7 วัน ที่โอมาน อุทิศส่วนกุศลให้ Mr.John Shepherd

กัลยาณมิตร ปรารถนา นิมนต์พระสวดพระอภิธรรม อุทิศส่วนกุศลให้Mr. John 
            Mr.John Shepherd วิศวกรผู้ชำนาญการพิเศษ ทำงานให้กับรัฐสุลต่านโอมาน เสียชีวิตกระทันหันด้วยโรคหัวใจล้มเหลวในวันที่ 26 เมษายน 2554 มีอายุได้เพียง 44ปี ภรรยาคนไทยคือกัลยาณมิตรปรารถนา Shepherd ได้นิมนต์พระจากศูนย์ปฏิบัติธรรมโอมาน ไปสวดพระอภิธรรมตั้งแต่วันที่ 27 เมษายน ถึงวันที่ 3 พฤษภาคม 2554 ที่บ้านพักใน English Complex Muscat Oman
             กัลฯปรารถนา Shepherd หรือน้องนานา ได้เดินทางมาทำงานที่ร้านเสริมสวยที่ Al Glubhra ประเทศโอมาน ด้วยบุพเพสันนิวาสได้พบรักกับ คุณJohn และแต่งงานอยู่กินกันด้วยความรักความเข้าใจ นับเป็นคู่สามีภรรยาที่รักและผูกพันกันมาก เมื่อน้องนานาทราบว่าในโอมานมีพระมาอยู่ประจำที่ศูนย์ปฏิบัติธรรม เธอก็ได้พาสามีมาทำบุญที่วัดเป็นประจำ ในช่วงบุญพิเศษสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวรุ่นฉลองชัยชิตังเม น้องนานาก็ร่วมสร้างถึง 3 องค์เป็นรายแรกของศูนย์โอมาน ทุกครั้งที่ได้มาทำบุญทั้งคู่ดูจะมีความสุขอย่างยิ่ง
              ในวันที่ คุณ John เสียชีวิตนั้น ได้รับโทรศัพท์ตอน 5 ทุ่มกว่าเกือบเที่ยงคืนทั้งที่คิดว่าไม่น่าจะมีใครโทรหาในยามวิกาลเช่นนี้ แต่เมื่อรับสาย ก็ได้ยินเสียงน้องนาตะโกนซ้ำแล้วซ้ำอีกว่า 
              "พี่ต๋อย  ๆๆๆ ช่วยหนูด้วย ๆๆๆคุณ John ไม่ยอมหายใจแล้ว ช่วยหนูด้วยๆๆๆๆ"
              "พยายามตั้งสตินะนานา ไ่ม่ต้องกลัว พี่จะไปเดี๋ยวนี้ ไปเดี๋ยวนี้" 
                เรากระโจนพรวดบึ่งรถไปทันที ระยะทางจากศูนย์ฯถึงบ้านน้องนานาประมาณ 7-8 กม. เหยียบรถ 160 กม/ชม รู้สึกช้าไม่ทันใจ ด้วยคิดว่าลมหายใจของคุณ John ขึ้นอยู่กับว่าเราจะสามารถพาเขาไปโรงพยาบาลได้ทันเวลาหรือไม่ ในขณะเหยียบคันเร่งจมมิดนั้นพลางก็คิดว่า เพื่อนของคุณ John ในหมู่บ้านเขาก็มีรถกันทุกบ้านทุกคน ทำไมไม่มีใครตื่นมาช่วยนานาเลยรึ แต่เมื่อถึงบ้านปรากฏว่าเพื่อน ๆ เขามากันเต็มบ้านไปหมด ส่วนนานากับ John ไปโรงพยาบาลแล้ว ทันทีที่ไปถึง Boss ของ John รีบนำทางไปโรงพยาบาลทันทีพร้อมกับบอกว่า 
               " She need you"  
                ภาพที่เห็นในโรงพยาบาลก็คือ คุณ John เสียชีวิตแล้ว น้องนานาหัวใจสลาย โถมเข้ามากอดร้องไห้ให้ช่วย โอ! แม่คุณ...จะช่วยยังไงดี  จะปลอบยังไงดี นึกถึงวันที่เราหัวใจสลายเมื่อ 20 ปีก่อน ความหวัง ความฝัน ชีวิตอนาคตมันถล่มทลายดับมืดไปต่อหน้าต่อตา นึกไม่ออกว่าเราจะมีชีวิตใช้ชีวิตต่อไปโดยไม่มีเขาได้อย่างไร ไม่อยากให้ใครต้องมาเจอเหมือนเราเลย เห็นสภาพน้องนานาตอนนั้นแล้วสงสารจับใจ แต่ถ้าเราจะร้องไห้คร่ำครวญไปด้วยก็ไม่ควร จะต้องเข้มแข็งเพื่อปลอบโยนให้น้องนานาคลายทุกข์โดยเร็ว พาน้องนากลับมาบ้าน พาสวดมนต์ นั่งสมาธิ ปลอบโยนให้หลับนอน แต่ไม่สามารถช่วยให้ข่มตาหลับลงได้ น้องนานาเอาแต่ร้องไห้ กอดหมอนของคุณ John ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ตลอดคืนจนมีมีอาการเจ็บหัวใจ รุ่งเช้าต้องพาไปหาหมอ หมอต้องให้ยากล่อมประสาทเพื่อช่วยให้หลับร่างกายจะได้พัก
             " โสเกหิ ปริเทเวหิ ทุกเขหิ โทมนัสเสหิ อุปายาเสหิ ทุกโขติณา ทุกขปเรตา" การพลัดพรากจากของรักของชอบใจ เป็นทุกข์ของสัตว์โลกทั้งสิ้น สัจจธรรมนี้เราเห็นมาแล้วแจ่มแจ้งยิ่งนัก
               เมื่อแจ้งให้พระอาจารย์ทราบว่า คุณ John เสียชีวิต เราต้องช่วยน้องนานาจัดงานศพและทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ พระอาจารย์ก็เมตตาไปสวดพระอภิธรรมให้ตลอดทั้ง 7 วัน อีกทั้งยังมีพระมหาสุจิตร และหลวงตาสามารถมาร่วมในพิธีด้วย 
                คุณ John เป็นชาวอังกฤษ  ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ เสียชีวิตในดินแดนของชาวมุสลิม ใครจะคิดบ้างว่า เมื่อเสียชีวิตจะมีการอุทิศส่วนกุศลให้แบบไทยพุทธ มีพระพุทธ พระธรรมและพระสงฆ์ครบรัตนตรัยมาเป็นเนื้อนาบุญให้ในช่วงสำคัญ 7 วันแรกของการเดินทางสู่ปรโลก ทำให้คุณ John สามารถระลึกนึกถึงบุญสร้างองค์พระที่ได้ทำไว้ร่วมกับภรรยาสุดที่รัก  ทั้งยังมีความตั้งใจจะช่วยสร้างวัดที่โอมานตามศรัทธาที่ภรรยาอยากทำ แม้การทำบุญของคุณ John เป็นเพียงระยะเวลาสั้น ๆ แต่ทำด้วยความสุขทำด้วยความปลื้ม ช่วงหลังการตาย เมื่อรับบุญที่ภรรยาอุทิศไปให้ ทำให้นึกถึงบุญที่เคยทำไว้ได้ จึงส่งผลให้ไปบังเกิดเป็นเทพบุตรสุดหล่ออยู่ที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ 
                 พระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตาฝันในฝันเป้น Case study ถึงสาเหตุที่ทำให้เสียชีวิตกระทันหันด้วยอายุเพียง 44 ปี และเหตุใดจึงมีโอกาสได้ทำบุญทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาทั้งที่ไม่ใช่ชาวพุทธ รายละเอียดสามารถชมได้ใน VDO ที่แนบอยู่นี้
                 ชาวพุทธที่รักทั้งหลาย ความตายไม่มีนิมิตหมายไม่มีใครรู้ได้ว่าจะเกิดขึ้นกับตนเองหรือกับผู้เป็นที่รักของเราเมื่อใด ดังนั้น วันนี้มีชีวิตอยู่ เร่งทำบุญเก็บไว้ดีกว่า ขณะนี้เนื้อนาบุญมาโปรดถึงดินแดนทะเลทรายอันห่างไกลนี้แล้ว อย่ามัวคิดแหนงแคลงใจอยู่เลย ว่าเป็นพระวัดไหน มาได้อย่างไร ถูกกฏหมายหรือไม่ ให้คิดซะว่า เมื่อมีพระรัตนตรัยมาอยู่ไกล้ ๆ มาเร่งสร้างบุญเก็บไว้เป็นเสบียงของเรากันดีกว่า















ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น